Δυστυχώς,οι συνδικαλιστές , άρχισαν να ασκούν την εξουσία που κέρδισαν με την ψήφο των συναδέλφων υπέρ του εαυτού τους, υπέρ πολιτικών και κομματικών συσχετισμών,….και πάντως όχι για να προασπίσουν τα εργασιακά συμφέροντα των συναδέλφων και του κλάδου, αλλά καθαρά τις δικές τους προσωπικές φιλοδοξίες… να είναι εκλεγμένοι σε πρωτοβάθμια ,να θέλουν να εκλέγονται σε δευτεροβάθμια (ζητώντας και μονοκούκι ψήφο ) και να θέλουν να εκλέγουν και σε τριτοβάθμιο …τα άτομα αυτά βρίζουν και απειλούν... για να περάσει μια σύμβαση …και μέσα στο Δ.Σ. ΝΑ ΑΛΛΆΖΟΥΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆ …ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΡΟΎΝ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΘΟΎΝ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΛΆΔΟΥ ΜΑΣ !!(κ.κ.συνδικαλιστές..οι εργαζόμενοι δεν είναι πρόβατα ούτε βόδια ..)
Βασική αρχή που πρέπει να διέπεται ο κάθε συνδικαλιστής είναι ότι η εξουσία που του παρέχουν οι συνάδελφοί του με την ψήφο τους πρέπει να ασκείται υπέρ όλων των συναδέλφων !!
Εδώ λοιπόν είναι που αρχίζει η ισοπεδωτική κριτική - και όχι άδικα - των απλών συναδέλφων, το "τσουβάλιασμα" όλων ανεξαιρέτως των συνδικαλιστών, για το ποιοί είναι και ποιά συμφέροντα εξυπηρετούν, "όλα για την καρέκλα τα κάνουν" και άρχισε η μη συμμετοχή στις πορείες διαμαρτυρίας, τις Γενικές Συνελεύσεις, οι διαγραφές ... και γενικά "το γύρισμα της πλάτης" σε κάθε συνδικαλιστή.
Ακόμη κάθε φορά που υπήρχε μια θετική εξέλιξη σε κάποιο ζήτημα η πρόβλημα αυτό ήταν όχι αποτέλεσμα αγώνα η πίεσης των συνδικαλιστών, αλλά η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων η προϊόν συναλλαγής με την εκάστοτε Διοίκηση !!
Η γενική αυτή θεώρηση των συναδέλφων "επί δικαίων και αδίκων", οδήγησε σιγά - σιγά στην "απαλλαγή", από όλους αυτούς που αθέτησαν την "λαϊκή εντολή" και "αδειάσανε την ψυχή" των συναδέλφων και έστρεψε τις προσδοκίες τους σε αναζήτηση νέων συναδέλφων, άφθαρτων συνδικαλιστικά, που μετά από μια μικρή "περίοδο χάριτος" θα έπρεπε να κάνουν όλα όσα δεν έκαναν οι παλιοί και φθαρμένοι συνδικαλιστές που κρατούσαν τα "γκέμια" του συνδικάτου !!".
Η "περίοδος χάριτος" πέρασε, τα νέα πρόσωπα "κουράστηκαν" γρήγορα και το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται, αλαζόνες, αριβίστες, "ξερόλες"……!!
Έκαναν τέχνη το "αλισβερίσι" με την διοίκηση , δεν έθεταν με αποφασιστικότητα τα καθημερινά και αυτονόητα προβλήματα των συναδέλφων, τα περισσότερα εκ των οποίων παρότι είχαν προβλεφθεί νομοθετικά. τίθενται καθημερινά υπό αμφισβήτηση.
Καθημερινά κυριαρχεί μια γενική, αόριστη και εκτός της προβλεπόμενης διαδικασίας επίκληση των - γνωστών σε όλους μας - "υπηρεσιακών αναγκών", από πλευράς της διοίκησης, προκειμένου να παραβιασθεί ότι εξασφάλιζε στους συναδέλφους μια εργασιακή, οικογενειακή και κοινωνική ηρεμία.
Η παρελκυστική τακτική αυτή από πλευράς της διοίκησης , έχει πολλαπλά δυσμενή αποτελέσματα εις βάρος μας, από την μια αποδυναμώνει "εθιμικά" μια προβλεπόμενη θεσμική κατάκτηση, από την άλλη "δείχνει τα δόντια" της προς τους συναδέλφους ότι η μοναδική εξουσία στην εταιρεία αυτή είναι αυτοί και αλίμονο σε όποιον το ξεχνά ή το αμφισβητεί και τέλος αποπροσανατολίζει το Συνδικαλιστικό Κίνημα από μια νέα αφετηρία άλλων κατακτήσεων, αφού καταναλώνει τεράστιες δυνάμεις και χρόνο στην προάσπιση και διαφύλαξη των ήδη κεκτημένων, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το ωράριο εργασίας, των προαγωγών , την υγιεινή και ασφάλεια ,τις βάρδιες –άδειες που είναι και η << δύναμη >> των συνδικαλιστών… …….
Έτσι σιγά - σιγά οι συνάδελφοι αποκαρδιωμένοι απομακρύνονται από το συνδικάτο , δεν συμμετέχουν, διαγράφονται, κάνουν και αυτοί με τον τρόπο τους την δική τους διαμαρτυρία... Διαμαρτύρονται ενάντια σε αυτούς που πίστεψαν ότι θα μπορέσουν έστω και ελάχιστα να ανταποκριθούν σε κάθε πρόβλημα τους, ότι θα είναι δίπλα τους - τουλάχιστον - κάθε φορά που δοκιμάζονται, οι αντοχές τους από τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στην άσκηση των καθηκόντων τους.
Όμως, για να μπορέσει ο συνδικαλιστής μας να "σταθεί στα πόδια του" και στο πλευρό των συναδέλφων του πρέπει, να αποδεχθεί ότι ο <<επαγγελματικός συνδικαλισμός>> είναι μια βαθιά δημοκρατική διαδικασία, που δεν ασκείται από άτομα - Προέδρους, Γ.Γ. η άλλη συνδικαλιστική θέση ή ιδιότητα - αλλά από μέσα από μια συλλογική προσπάθεια και διαδικασία που γι' αυτόν τον λόγο σοφά προβλέπεται από τον Νομοθέτη και το καταστατικό του συνδικάτου !!
Όταν όμως αδιαφορείς και δεν συμμετέχεις στα Δ.Σ-Γ.Σ.…. που κατ' εξοχήν πρέπει να είναι μια παραγωγική διαδικασία διαλόγου και αποφάσεων όλων των συνδικαλιστών του συνδικάτου , τότε έχεις αδυναμία να παρακολουθήσεις τις εξελίξεις του Συνδικάτου, συμπεριφέρεσαι απαξιωτικά στο σύνολο του (θέατρο παίζουν κάποιοι μέσα στο Δ.Σ. ) και αυτό είναι φαινόμενο, ότι δεν πιστεύεις στις μαζικές και συλλογικές αποφάσεις και δράσεις …που είναι ολοφάνερο ότι δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των συναδέλφων.
Όταν δεν τηρείται το ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ και κάνεις συνδικαλιστής δεν ενεργεί να τηρηθεί το καταστατικό , τι μπορεί να σημαίνει αυτό:: παρά μόνο εικόνα διάλυσης... !!
Τέλος, όταν οι συγκυρίες σε φέρνουν και αναλαμβάνεις τη Διοίκηση ενός Συνδικάτου με 3600 μέλη και από αυτά στις διαμαρτυρίες, τις Γενικές Συνελεύσεις και άλλες πρωτοβουλίες του ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ δεν συμμετέχουν παρά μόνο 30-40 άτομα, τότε ψάξε να βρεις τις αιτίες στον τρόπο με τον οποίο άσκησες τη Διοίκηση, γιατί δεν εμπνέεις τους συναδέλφους, γιατί δεν τους αφυπνίζεις και δεν τους κινητοποιείς; Μήπως δεν τους ενημέρωσες έγκυρα και έγκαιρα; Και πάψε να τους εγκαλείς, ότι είναι πρόβατα και βόδια …καμάρια μου παναγιωτάκη-χρηστάκη... ακούτε :;;
Υ.Γ.. Περιμένω να υπογραφεί η ΣΎΜΒΑΣΗ -ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΎ -ΟΡΓΑΝΌΓΡΑΜΜΑ και ΜΕΤΑ θα << ΛΑΛΗΣΩ >>…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου